درد ختنه + عکس
درد ختنه
یکی از مسایل اساسی در مورد ختنه که موجب تقسیم نظر ها شده است درصد یا درجه درد ختنه است
برای پرداختن به این موضوع ما برای درک حساسیت نوزادان به درد به مفهوم درد و شواهد آن نگاه می کنیم
همانطوری که توسط دانشمندان تعریف میشود درد یک تجربه حسی ناخوش آیند مرتبط با آسیب حسی است
شکی نیست که ختنه مستلزم درد قابل مشاهده و آسیب بافتی قابل تشخیص است و تنها راه تشخیص درد رفتار نوزاد هنگام ختنه است.همانند بزرگسالان درد در نوزادان با حالتهای کلیشه ای
حالات صورت حرکات بدن و فعالیت های خودکار ناشی از درد نشان داده می شود involving vocalisation
تحلیل از 30 نفر نوزاد در زمان ختنه از سطح تهاجم مختلف نشان داد که تهاجم از روش مثبت در ارتباط با طول مدت گریه بیشتر تلفظ کردن نقطه اوج گریه تغییر فرکانسهای گریه کاهش هارمونی و vocalisations
تنوع بیشتر در بخش اساسی آن گریه به روز بعد از ختنه گسترش یافت و بعد از مهیا کردن بی حسی به آرامی قطع شد این نیز قابل توجه است که شنوندگان بزرگسال نیز موافقت کردند که ضرورت این فریاد ها به عنوان تابعی از شدت محرک درد تولید شده است
با وجود در دسترس نبودن آشکار خود- گزارش (نوزادان قادر به بیان دردی که می کشند نیستند) شواهد بیشتری از درد از طریق مشاهده از حالات چهره نوزادان تحت ختنه نشان داده شده است با در نظر گرفتن قطعی ترین شواهد رفتاری ناشی از درد در نوزادان شامل پایین آمدن ابرو فشرده شدن و بسته شدن چشمها عمیق تر شدن چینهای صورت دهان باز و زبان فنجانی محکم بسته شده
این حالات بسیار شبیه حالات افراد بالغ در هنگام درد می باشد اما در نوزادان با انسجام بیشتری هنگام انجام عملهای دردناکی مانند ختنه رخ می دهد شواهد صورتی و آوایی مانند برانگیختگی بسیار آموزنده در مورد درد نوزاد هنگام ختنه است
نوزادان همچنین نشانه هایی از تحریک خودکار قابل توجهی از تحریکات مضر نشان دادند که این در موارد دیگری همچون ترس و ناامیدی بیش از حد عمومیت دارد
پورتر پورگ و مارشال مشاهده کردند که تن واگ در زمان ختنه به تور قابل توجهی کاهش یافته است نتیجه ای که به موازات افزایش آشکار حد نهایت گریه نوزاد است
کشفهای بیشتر از تن واگ قبل از ختنه واکنش فیزیولوژیک به استرس را پیش بینی می کند که شک کمی می گذارد که ختنه برای نوزاد بسیار مضر است با توجه به رفتار حرکتی نوزادان تمایل دارند که کمی محدود تر نسبت به بزرگسالان به درد واکنش نشان دهند این ویژگی معمولا اشتباه گرفته می شود با اینکه نوزادان تجربه درد کمتری از بزرگسالان دارند به هرحال سخت و سفت شدن کلی بدن نوزاد و دست و پاها نشان دهنده درد است
با افزایش سن و بلوغ سیستم
موتور های بیشتری جهت پاسخ گویی به دردهای ایجاد شده توسط اعمالی نظیر ختنه به وجود می آیند somatosensory
و در اواخر حاملگی مسیر های درد در نوزاد به خوبی توسعه یافته
نرو کمیکال سیستم های تخصیص یافته به درد کار می کنندneurochemical systems
بسیاری از دانشمندان اعلام کردند که که باید اکنون با خیال راحت فرض کنیم که همه نوزادان زنده درد را احساس می کنند چه چیز بحرانی تر از این است که چگونه درد در دوران نوزادی تغییر می کند
اندروز و فیتزجرالد بررسی کردند که زیست شناختی عصبی نشان می دهد که ارتباط عدم بلوغ سیستم عصبی نوزاد ممکن است تحریک پذیری در نخاع را بالا ببرد بنابر این سیستم تغییر و تعدیل سیگنالهای درد به نظر می رسد که در نوزادان کمتر توسعه یافته و این ممکن است موجب بسیار حساس شدن آنها نسبت به درد در زمان انجام دادن عمل هایی مانند ختنه گردد
علاوه بر این برنامه ریزیهای مقابله شناختی که موجب کاهش تاثیر قشر مغز به عنوان بخشی از تئوری کنترل دروازه درد به طور آشکار خیلی کمتر در دوران نوزادی نسبت به دوران دیگر زندگی توسعه یافته است
دردی که در نوزادان ختنه شده هویدا است و به خاطر نبود سیستم تعدیل درد شدت می یابد ممکن است عواقب بیشتری داشته باشد با مراجعه به هرمونهای استرس به کار انداخته شده توسط درد شدید و عوارض جانبی آنها ممکن است در رشد مغز ،عملکرد جنسی، و رفتار تاثیر بگذارند
مفروض کردند که درد شدید در دوران نوزادی ممکن است موجب تغییر دادن Anand and Scalzo (2000)
مدار عصبی که مسئول احساس درد و حافظه است را به طور دائمی و برگشت ناپذیر تغییر دهد
عمکلرد حافظه را قبل و بلافاصله بعد از تولد را به استناد آورده است رخدادهای دردناک Hepper (1996)
و نامطلوب قبل از زایمان از طریق یک شرایند شرطی سازی کلاسیک ممکن است نوزاد را نسبت به درد در مراحل بعدی زندگی حساس کند
بنابر این تدیو و همکاران دریافتند که پسران ختنه شده تا 6 ماه بعد از ختنه دردهای فیزیولوژیکی بالاتری را در پاسخ به واکسیناسیون نشان دادند اشاره می کند به بی نظمی و آشفتگی ناشی از اختلال استرس پس از ضربه در مقایسه با کودکانی که اندام تناسلی آنها دست نخورده است
Follow this and additional works at: http://epublications.bond.edu.au/hss_pubs
Part of the Child Psychology Commons, and the Juveniles Commons
This Journal Article is brought to you by the Faculty of Humanities and Social Sciences at ePublications@bond. It has been accepted for inclusion in
Humanities & Social Sciences papers by an authorized administrator of ePublications@bond. For more information, please contact Bond University's
Repository Coordinator.
فیسبوک پسران خود را ختنه نکنید
یکی از مسایل اساسی در مورد ختنه که موجب تقسیم نظر ها شده است درصد یا درجه درد ختنه است
برای پرداختن به این موضوع ما برای درک حساسیت نوزادان به درد به مفهوم درد و شواهد آن نگاه می کنیم
همانطوری که توسط دانشمندان تعریف میشود درد یک تجربه حسی ناخوش آیند مرتبط با آسیب حسی است
شکی نیست که ختنه مستلزم درد قابل مشاهده و آسیب بافتی قابل تشخیص است و تنها راه تشخیص درد رفتار نوزاد هنگام ختنه است.همانند بزرگسالان درد در نوزادان با حالتهای کلیشه ای
حالات صورت حرکات بدن و فعالیت های خودکار ناشی از درد نشان داده می شود involving vocalisation
تحلیل از 30 نفر نوزاد در زمان ختنه از سطح تهاجم مختلف نشان داد که تهاجم از روش مثبت در ارتباط با طول مدت گریه بیشتر تلفظ کردن نقطه اوج گریه تغییر فرکانسهای گریه کاهش هارمونی و vocalisations
تنوع بیشتر در بخش اساسی آن گریه به روز بعد از ختنه گسترش یافت و بعد از مهیا کردن بی حسی به آرامی قطع شد این نیز قابل توجه است که شنوندگان بزرگسال نیز موافقت کردند که ضرورت این فریاد ها به عنوان تابعی از شدت محرک درد تولید شده است
با وجود در دسترس نبودن آشکار خود- گزارش (نوزادان قادر به بیان دردی که می کشند نیستند) شواهد بیشتری از درد از طریق مشاهده از حالات چهره نوزادان تحت ختنه نشان داده شده است با در نظر گرفتن قطعی ترین شواهد رفتاری ناشی از درد در نوزادان شامل پایین آمدن ابرو فشرده شدن و بسته شدن چشمها عمیق تر شدن چینهای صورت دهان باز و زبان فنجانی محکم بسته شده
این حالات بسیار شبیه حالات افراد بالغ در هنگام درد می باشد اما در نوزادان با انسجام بیشتری هنگام انجام عملهای دردناکی مانند ختنه رخ می دهد شواهد صورتی و آوایی مانند برانگیختگی بسیار آموزنده در مورد درد نوزاد هنگام ختنه است
نوزادان همچنین نشانه هایی از تحریک خودکار قابل توجهی از تحریکات مضر نشان دادند که این در موارد دیگری همچون ترس و ناامیدی بیش از حد عمومیت دارد
پورتر پورگ و مارشال مشاهده کردند که تن واگ در زمان ختنه به تور قابل توجهی کاهش یافته است نتیجه ای که به موازات افزایش آشکار حد نهایت گریه نوزاد است
کشفهای بیشتر از تن واگ قبل از ختنه واکنش فیزیولوژیک به استرس را پیش بینی می کند که شک کمی می گذارد که ختنه برای نوزاد بسیار مضر است با توجه به رفتار حرکتی نوزادان تمایل دارند که کمی محدود تر نسبت به بزرگسالان به درد واکنش نشان دهند این ویژگی معمولا اشتباه گرفته می شود با اینکه نوزادان تجربه درد کمتری از بزرگسالان دارند به هرحال سخت و سفت شدن کلی بدن نوزاد و دست و پاها نشان دهنده درد است
با افزایش سن و بلوغ سیستم
موتور های بیشتری جهت پاسخ گویی به دردهای ایجاد شده توسط اعمالی نظیر ختنه به وجود می آیند somatosensory
و در اواخر حاملگی مسیر های درد در نوزاد به خوبی توسعه یافته
نرو کمیکال سیستم های تخصیص یافته به درد کار می کنندneurochemical systems
بسیاری از دانشمندان اعلام کردند که که باید اکنون با خیال راحت فرض کنیم که همه نوزادان زنده درد را احساس می کنند چه چیز بحرانی تر از این است که چگونه درد در دوران نوزادی تغییر می کند
اندروز و فیتزجرالد بررسی کردند که زیست شناختی عصبی نشان می دهد که ارتباط عدم بلوغ سیستم عصبی نوزاد ممکن است تحریک پذیری در نخاع را بالا ببرد بنابر این سیستم تغییر و تعدیل سیگنالهای درد به نظر می رسد که در نوزادان کمتر توسعه یافته و این ممکن است موجب بسیار حساس شدن آنها نسبت به درد در زمان انجام دادن عمل هایی مانند ختنه گردد
علاوه بر این برنامه ریزیهای مقابله شناختی که موجب کاهش تاثیر قشر مغز به عنوان بخشی از تئوری کنترل دروازه درد به طور آشکار خیلی کمتر در دوران نوزادی نسبت به دوران دیگر زندگی توسعه یافته است
دردی که در نوزادان ختنه شده هویدا است و به خاطر نبود سیستم تعدیل درد شدت می یابد ممکن است عواقب بیشتری داشته باشد با مراجعه به هرمونهای استرس به کار انداخته شده توسط درد شدید و عوارض جانبی آنها ممکن است در رشد مغز ،عملکرد جنسی، و رفتار تاثیر بگذارند
مفروض کردند که درد شدید در دوران نوزادی ممکن است موجب تغییر دادن Anand and Scalzo (2000)
مدار عصبی که مسئول احساس درد و حافظه است را به طور دائمی و برگشت ناپذیر تغییر دهد
عمکلرد حافظه را قبل و بلافاصله بعد از تولد را به استناد آورده است رخدادهای دردناک Hepper (1996)
و نامطلوب قبل از زایمان از طریق یک شرایند شرطی سازی کلاسیک ممکن است نوزاد را نسبت به درد در مراحل بعدی زندگی حساس کند
بنابر این تدیو و همکاران دریافتند که پسران ختنه شده تا 6 ماه بعد از ختنه دردهای فیزیولوژیکی بالاتری را در پاسخ به واکسیناسیون نشان دادند اشاره می کند به بی نظمی و آشفتگی ناشی از اختلال استرس پس از ضربه در مقایسه با کودکانی که اندام تناسلی آنها دست نخورده است
Follow this and additional works at: http://epublications.bond.edu.au/hss_pubs
Part of the Child Psychology Commons, and the Juveniles Commons
This Journal Article is brought to you by the Faculty of Humanities and Social Sciences at ePublications@bond. It has been accepted for inclusion in
Humanities & Social Sciences papers by an authorized administrator of ePublications@bond. For more information, please contact Bond University's
Repository Coordinator.
فیسبوک پسران خود را ختنه نکنید